34اين باب مشتمل است بر ده فصل:
فصل اوّل - در اسماى مدينه به ترتيب حروف معجم.
فصل دوم - در فضيلت مدينه و تفضيل آن 1 بر سايرِ بلاد.
فصل سوم - در دعاى پيغمبر 2 - صلى اللّٰه عليه و آله و سلم - در حقّ مدينه و اهل آن و نقل وبا از آنجا و عصمت آن معدن فضل و كمال از طعن طاعون و فتنۀ دجّال.
فصل چهارم - در خاك پاك طيّبه و ميوه‌هاى طيّبۀ آن.
فصل پنجم - در تَحْريض بر اقامت مدينه و ترغيب نمودن بر صبر و مردن در آن مُوطن سكينه و غير ذلك.
فصل ششم - در تحريم حرم مدينه و احكام متعلق به آن.
فصل هفتم - در احكام حرم مدينه.
فصل هشتم - در خصايص مدينه.
فصل نهم - در بدايت و مآب 3 شأن مدينه و شرح آنچه صورت وقوع پذيرفته از احوال آن معدن سكينه.
فصل دهم - در ظهور آتشِ حجاز كه از ارضِ مقدسۀ مدينه ظاهر شده است.
باب دوّم - در فضيلت زيارت و فضل مسجد نبوى و آنچه مُتعلق است‌به آن.
اين باب مشتمل بر سه فصل است:
فصل اول - در فضيلتِ زيارت و تأكيد 4 آن و بيان «شدّرِ حال 5» به سوى آن.
فصل دوم - در توسّل نمودن به سَيدِ ابرار نزد حضرت پروردگار وغير ذلك از آداب بسيار.
فصل سوم - در فضيلت مسجد نبوى و روضه و منبر.