32مُوطن مِبارك مَنيف به: «دارَالْاَبْرار وَ دارُالأخيٰار الىٰ يَوْمَ الْقَرار.»
امّا بعد، سبب تحرير اين مُختصر آن بود كه بعضى از ياران عجم و دوستان مُكرّم و محترم كه از زبان عربى عارى و از صنعت و صناعت و نحو مُحتجب 1 و مُتوارى بودند و شوق اطلاع براخبار قُبّة الاسلام و حرم محترم مدينه بسيار داشتند و اظهار آن مى‌نمودند، پس در خاطر فاتر 2 اين فقير خسته و ضعيف ناتوان شكسته افتاد كه تاريخ وسيط 3 عالم فاضل و نَحْرير 4 و 5كامل سيّد الفضلا فى زمانه و رئيس‌العلماءِ فى اوانه 6 و نزيل 7حرم‌الرسول - صلى اللّٰه عليه و آله و سلم - الْمُنْتَظَمْ في سِلْك الْكبار ذُرّية البتول - عَظَّمَ اللّٰهُ شَأنها و كرم - سيد على 8 سمهودى كه مُسّماست به: «خلاصة الوفاء بِاَخْبار دارالمصطفىٰ» آن را به زبان فارسى ترجمه كرده شود تا نفعش نسبت به عجمان كه ايشان طالب اين اخبارند و در طلب دُرَرِ معانى سيّاحان غوّاصان بِحار، عام گردد. و ذكر اين [ا - آ] فقير در ميان طايفه همچنان ماند تا هر كه اين كتاب را خواند به دعاى خير، مُتصدّى آن را ياد كند.
هر كه خواند دعا طمع دارم
زان كه من بندۀ گنه كارم
پوشيده نماند كه صاحب تاريخ، اعنى: سيد على سمهودى مذكور - رحمةاللّٰه عليه - در ميان علماى عرب به علم و فضل مشهور و معروف است و سخنان او در نقل كلام مُحدّثين و اقوال مُورخين اعتبار تمام دارد خصوصاً در امُورى كه متعلق است به احوال