13آنچه افزون بر هزينۀ زندگى سالانه باشد خمس دارد.
2. او مى‌گويد: «از نظر فقه شيعه، خمس متعلق به همۀ سادات است، چه ثروتمند و چه فقير» ، در حالى كه احدى از فقيهان چنين مطلبى را نگفته و رفتار شيعيان نيز بر خلاف آن است. خمس فقط به سادات فقير پرداخت مى‌شود.
3. گاهى مى‌گويد: «بر وجوب خمس در كتاب و سنت، دليلى وجود ندارد» ، ولى بعداً مى‌گويد: «فقط در قرآن يك بار، آن هم به خمس غنائم جنگى اشاره شده است.» در حالى‌كه در سنت اهل بيت عليهم السلام روايات فراوانى بر وجوب خمس وجود دارد.
4. گاهى وجوب خمس را مى‌پذيرد و اين‌كه از ائمه عليهم السلام رواياتى دربارۀ خمس وارد شده است، ولى پرداخت آن را به فقيهان انكار مى‌كند. در حالى‌كه روايات بر ولايت فقيه در اين امور تأكيد دارند.
5. گاهى مى‌گويد: خمسى كه در اصل واجب بوده، به وسيلۀ امامان شيعه و در زمان غيبت بخشيده شده است.
6. او تصوّر مى‌كند كه، «تنها فقيهان شيعۀ اماميه خمس را واجب مى‌دانند» ، در حالى كه در فقه اهل سنّت خمس در موارد متعددى واجب دانسته شده است كه به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:
غنيمت جنگى، كه خمس آن مربوط به خدا و