59خدا نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را ميبخشد.
بوى غيبت، زنا، شهادت دروغ و كبر تا آسمانها بالا ميرود و فرشتگان را مى‌آزارد. مولوى در اين‌باره مى‌سرايد:
اين نجاست بويش آيد بيست گام
هيچ عذابى بالاتر از اين نيست كه حور و فرشته و حتى مؤمنان، بر اثر گناهان انسان از او بگريزند. هنگامه قيامت، يَوْمَ تُبْلَى السَّرٰائِرُ است كه در آن باطنها و طبيعت گناهان آشكار مى‌شود. هر رذيله اخلاقى در آن روز با مصداقى مثالى رخ مى‌نمايد چنان‌كه مولوى مى‌گويد:
اى دريده پوستين يوسفان
برخى از سالكان طريقت كه از درون آدميان آگاهند، هرگاه به گناهكارى نزديك ميشوند، بوى آزاردهنده گناهان او، آنان را مى‌آزارد. امام سجاد(ع) در مناجات‌هاى پانزده‌گانه (خمسه‌عشر) خود به آدمى مى‌آموزد كه جامه گناه و پستى را از تنش بركند و با آب توبه، جسم و جانش را بشويد:
خداوندا! خطاها، جامه خوارى بر تنم كرده و دورى از تو بر من پوشش بيچارگى افكنده است و جنايت بزرگ من، دلم را به