58نيرنگ را بيمارى ناميده و درباره منافقان نيرنگ‌باز با خدا و مؤمنان چنين فرموده است: فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزٰادَهُمُ اللّٰهُ مَرَضاً؛ «در دل اين منافقان فريب‌كار، بيمارى است.» (بقره: 10)

اين سخن در روايات نيز آمده. براى نمونه، امام على(ع) ميفرمايد:

لا وَجَعَ اوجَعُ لِلقُلُوبِ مِنَ الذَّنبِ. ¹

هيچ دردى براى دل‌ها، بدتر از گناه نيست.

الذُّنوبُ الدّاءُ وَ الدَّواءُ الإستِغفارُ وَ الشِّفاءُ ان لاتَعُودَ. ²

گناهان، دردند و داروى آنها، استغفار است و درمان اين بيمارى آن است كه ديگر به گناه باز نگردى.

الشَّهَواتُ اعْلالٌ قاتِلاتٌ وَ افضَلُ دَوائِها اقْتِناءُ الصَّبْرِ عَنْها. ³

شهوتها، بيمارى كشندهاى است كه بهترين داروى آن، صبورى در برابر آنهاست.

قرآن نيز روى آوردن را به درگاه الهى، درمان گناه مى‌شمارد و ميفرمايد:

قُلْ يٰا عِبٰادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلىٰ أَنْفُسِهِمْ لاٰ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّٰهِ إِنَّ اللّٰهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً (زمر:53)

بگو اى بندگان من كه در حق خويشتن تندروى كرديد، از رحمت