40همانا بنده از خدا حاجتى مى‌خواهد كه [خداوند] در نظر دارد دير يا زود آن را برآورد. پس آن بنده، گناهى مرتكب مى‌شود و خداى تعالى به فرشته مى‌گويد: حاجتش را برآورده مساز و او را از آن محروم دار؛ زيرا خشمم را برانگيخت و سزاوار محروميت از درگاه ما شد.
حضرت على(ع) نيز گناه را مانع اجابت دعا مى‌داند و مى‌فرمايد: «
الْمَعْصِيَةُ تَمْنَعُ الإِجَابَة ». 1
شخصى از حضرت امير پرسيد: چگونه است كه ما دعا مى‌كنيم، اما اجابت نمى‌شود؟ حضرت در پاسخش فرمود: دل‌هاى شما در هشت جا خيانت كردند: خدا را شناختيد، اما حق واجب او را بر خودتان ادا نكرديد. از اين رو، آن معرفت به كار شما نيامد؛
به پيامبر خدا ايمان آورديد، آن‌گاه با سنت و روشش مخالفت كرديد و شريعتش را از ميان برديد؛ پس پى‌آمد ايمان‌تان چه شد؟
كتاب خدا بر شما فرود آمد، آن را خوانديد، اما بدان عمل نكرديد و گفتيد: به گوش و دل مى‌پذيريم، اما با آن مخالفت كرديد؛
گفتيد: ما از آتش دوزخ مى‌ترسيم، اما همواره با گناهان خود به سوى دوزخ مى‌رويد. پس ترس شما كجا رفت؟
گفتيد: ما مشتاق بهشتيم، اما همواره به كارهايى دست مى‌زنيد كه