34كند و از خدا آمرزش نخواهد و در فكر توبه نباشد». 1
مولاى پرهيزگاران نيز در اين‌باره چنين هشدار مى‌دهد: «
إِيّاكَ وَ الإِصْرارَ فَإِنَّه مِنْ أَكْبَرِ الْكَبَائِرِ وَ أَعْظَمِ الْجَرائِمِ » 2؛ «از اصرار بر گناه بپرهيز؛ زيرا از بزرگ‌ترين گناهان است».
امام صادق(ع) در تمثيلى زيبا به نقل از پيامبر گرامى اسلام(ص) مى‌فرمايد: روزى رسول خدا(ص) و يارانش [در سفرى]، در سرزمينى بى‌آب و علف فرود آمدند. حضرت به يارانش فرمود: «هيزم بياوريد تا آتش روشن كنيم و غذا بپزيم». ياران عرض كردند: «اينجا سرزمين خشكى است و هيچ هيزمى در آن يافت نمى‌شود». رسول اكرم(ص) فرمود: «برويد و هر كدام آنچه مى‌توانيد، هيزم جمع كنيد». آنها رفتند و هر يك مقدارى هيزم يا چوب خشكيده با خود آوردند و همه را در برابر پيامبر(ص) روى هم ريختند. پيامبر خدا فرمود:
«هكذا تَجْتَمِعُ الذُّنُوبُ» ؛ «اين‌گونه، گناهان روى هم انباشته مى‌شوند».
سپس فرمود: «
يَّاكُمْ وَ الْمُحَقّراتِ مِنَ الذُّنُوبِ » 3؛ «از گناهان كوچك بپرهيزيد».