32برجسته‌اش مى‌فرمايد:
اى جابر! بدان كه تو دوست ما نخواهى بود تا زمانى كه اگر تمام اهل شهر جمع شوند و بگويند تو آدم بدى هستى، غمگين نشوى؛ اگر همه بگويند تو آدم خوبى هستى، خوش‌حال نشوى، بلكه حال خود را بر كتاب خدا (قرآن) عرضه دار. اگر خود را چنين يافتى كه در خط قرآن گام برمى‌دارى و در آنچه قرآن بى‌ميل است، بى‌ميل هستى و در آنچه قرآن مشتاق آن است، تو نيز مشتاق آنى و از آنچه قرآن هشدار داده است، گريزانى، استوار باش و مژده باد به تو كه در اين صورت، آنچه مردم درباره تو مى‌گويند، به تو آسيبى نخواهند رساند. 1
همچنين، امام باقر(ع) در جاى ديگر مى‌فرمايد:
كسى كه خشنودى مردم را به چيزى كه موجب خشم خدا مى‌شود، طلب كند، همان ستايش، سرزنشگر او خواهد شد و كسى كه اطاعت خدا را به چيزى كه باعث خشم مردم مى‌شود، طلب كند خداوند او را از دشمنى هر دشمن و از حسادت هر حسود و از ظلم هر ستمگر كفايت مى‌كند و قطعاً خداوند يار و ياور او خواهد بود. 2