22تكاثر در اموال، انباشت ثروت‌ها، از راه‌هاى نامشروع و خوددارى از اداى حق آن و اندوختن آن در خزانه‌ها و صندوق‌ها است.

از سوى ديگر فقر نيز گاهى آدمى را به بيراهه و گناه مى‌كشاند، اميرالمؤمنين على(ع) به فرزندش محمد حنفيه مى‌فرمايد:

فرزندم! از فقر بر تو مى‌ترسم، از آن به خدا پناه ببر، چرا كه فقر، دين انسان را ناقص، و عقل و فكر او را مضطرب و مردم را نسبت به او، و او را نسبت به مردم بدبين مى‌سازد. ¹

حضرت رسول اكرم(ص) در اين‌باره چنين دعا مى‌كند:

اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنا فِي الْخُبْزِ وَ لا تُفَرِّقْ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُ فَلَوْلا الْخُبْزُ ما صَلَّيْنا وَ لا صُمْنا وَ لا أَدَّيْنا فَرَائِضَ رَبِّنا. ²

بار خدايا! به نان ما بركت ده و بين ما و نان جدايى ميفكن، اگر نان نباشد، نماز نمى‌خوانيم و روزه نمى‌گيريم و واجبات خود را ادا نمى‌كنيم.

البته روايات بر برخوردارى از ثروت به اندازه كفاف تأكيد مى‌كنند. مى‌گويند پيامبر اكرم(ص) درباره چوبانى كه از دادن شير به مسلمانان بخل ورزيد، چنين دعا فرمود: «خدا مال زياد به تو بدهد!»

اما درباره چوپان ديگرى كه شير خودش را هديه كرده بود. چنين