31مى‌پندارند كه راه و رسم انديشيدن در مسائل فكرى، فرهنگى و زندگى را بايد از ميراث فرهنگى گذشتگان و تطبيقش بر زمان حاضر، بدون توجه به عامل تغيير زمان و مكان، اخذ كرد و عيناً بر زمان حال و آينده منطبق ساخت. بر اين مبنا جوامع گذشته سلطۀ خويش را بر آيندگان هموار مى‌كنند،