222دوانيده است به سبب انتظار ظهور آن حضرت و ايستادگى در برابر شدائد پخته‌تر و شايسته‌تر مى‌گردند و به درجات بلندى از اجر و پاداش الهى نائل مى‌آيند.
امام موسى بن جعفر عليه السلام فرمود: «هنگامى كه پنجمين فرزندم غايب شد، مواظب دين خود باشيد، مبادا كسى شما را از دين خارج كند، او ناگزير غيبتى خواهد داشت به طورى كه گروهى از مؤمنان از عقيدۀ خويش برمى‌گردند، خداوند به وسيلۀ غيبت، بندگان خويش را آزمايش مى‌كند.» 1يكى ديگر از علت‌هاى غيبت، حفظ جان امام عليه السلام بود، زراره يكى از ياران امام صادق عليه السلام مى‌گويد، امام صادق عليه السلام فرمود: امام منتظَر پيش از قيام خويش مدتى از نظرها غايب خواهد شد. عرض كردم: چرا؟
فرمود: بر جان خويش بيمناك خواهد بود. 2همچنين آمده است، پيشواى دوازدهم هيچ حكومتى را، حتى از روى تقيه، به رسميت نمى‌شناسد و با هيچ كس بيعت نمى‌نمايد تا به موقع، دين خداوند را به طور كامل به اجرا درآورد.
چنانكه گذشت، غيبت امام مهدى عليه السلام به دو دوره تقسيم مى‌شود: غيبت صغرى و غيبت كبرى، غيبت صغرى از سال 260 هجرى تا سال 329، يعنى حدود 69 سال بود. در دوران غيبت صغرى، ارتباط شيعيان با امام به كلى قطع نبود و آنان به گونه‌اى خاص و محدود، با امام