207غذا و لباس و امور اقتصادى مشى معتدلانه‌اى داشت. با اين حال با امام عليه السلام به خشونت رفتار مى‌كرد، تا روزى كه مانند برادر خود كشته شد. وى امام عسكرى را به زندان فرستاد و تا شب كشته شدن وى، امام عليه السلام در زندان بود.
پس از او معتمد به خلافت رسيد و امام عليه السلام چهار سال در زمان او زيست. معتمد شيفتۀ خوشگذرانى و عياشى بود و به مردم توجهى نداشت، او چنان غرق در شهوات بود كه وظيفۀ خلافت در حقيقت به عهدۀ برادرش موفق بود.
خلفاى عباسى از هرگونه اعمال فشار و محدوديت نسبت به امامان دريغ نمى‌كردند. شدت فشارها به حدى بود كه سه پيشواى بزرگ شيعه كه در مركز حكومت آنها يعنى سامرا مى‌زيستند با عمر كوتاهى - امام جواد عليه السلام در سن 25 سالگى، امام هادى در سن 41 سالگى و امام عسكرى عليه السلام در سن 28 سالگى - جام شهادت نوشيدند.
در زمان امام عسكرى عليه السلام شيعه به صورت يك قدرت عظيم درآمده بود. امام نيز مقبوليت عمومى داشت.
شكوه و عظمت امام را وزير دربار معتمد يعنى احمد بن عبيداللّٰه بن خاقان چنين توصيف كرده است: «در سُرّ من راى هيچ كس از علويه را همچون حسن بن على بن محمد بن الرضا نه ديدم و نه شناختم و در وقار و سكوت و عفاف و بزرگوارى و كرمش، در ميان خاندانش و نيز در نزد سلطان و تمام بنى هاشم همتايى چون او نديدم. بنى هاشم او را بر سالخوردگان و توانگران خويش مقدم مى‌دارند و بر فرماندهان و وزيران و دبيران و عوام الناس او را مقدم مى‌كنند و دربارۀ او از كسى از بنى هاشم و