193
معصوم دوازدهم امام هادى عليه السلام
امام ابوالحسن على النقى الهادى عليه السلام پيشواى دهم شيعيان، در نيمۀ ذى‌حجۀ سال 212 ه.ق. در اطراف مدينه، در محلى به نام «صريا» به دنيا آمد.
پدرش، پيشواى نهم، امام جواد عليه السلام و مادرش بانوى گرامى «سمانه» است.
مشهورترين القاب امام دهم، نقى و هادى است و به آن حضرت، ابوالحسن الثالث نيز مى‌گويند.
امام هادى عليه السلام در سال 220 ه.ق. پس از شهادت پدر گرامى‌اش بر مسند امامت نشست و در اين هنگام هشت ساله بود. مدت امامت آن بزرگوار، 33 سال و عمر شريفش 41 سال و چند ماه بود و در سال 254 ه .ق. در شهر سامرا به شهادت رسيد.
امام هادى عليه السلام در مدت امامت خود با چند تن از خلفاى عباسى معاصر بود، خلفايى همچون معتصم، واثق پسر معتصم، متوكل، برادر واثق، منتصر پسر متوكل، مستعين پسر عموى منتصر، معتزّ پسر ديگر متوكل، اين دوره از خلافت عباسى ويژگى‌هايى دارد كه آن با دوره‌هاى قبلى متمايز مى‌شود، در اين دوره از زوال و هيبت و عظمت