156از جمله ياران او مى‌توان محمد بن ابى عُمير، صفوان ابن مهران، صفوان بن يحيى، حمّاد بن عيسى، على بن يقطين، مفضّل بن عمر، عبدالرحمان بجلى، معمّر بن خلّاد، هشام بن حكم، يونس بن عبدالرحمان، اسحاق بن عمّار و مؤمن طاق را نام برد. بعضى از اين افراد، مخفيانه، به دستور امام، براى كاهش فشار حكومت بر شيعيان وارد دستگاه عباسى شده بودند.
در زمان حضرت انشعاباتى در شيعه پديد آمد، مثل فرقه‌هاى اسماعيليه، فطحيه و ناووسيّه و امام عليه السلام مى‌كوشيد آنان را هدايت كند و مردم را از گرايش به آنها باز دارد. به راستى كه او پاسدار واقعى و ادامه دهندۀ داناى دانشگاه بزرگ جعفرى بود. ابن حجر هيثمى از دانشمندان اهل سنت مى‌نويسد: «موسى كاظم وارث علوم و دانش‌هاى پدر و داراى فضل و كمال او بود، وى در پرتو عفو و گذشت و بردبارى فوق العاده‌اى كه در رفتار با افراد نادان، از خود نشان داد كاظم لقب يافت و در زمان او هيچ كس در معارف الهى و دانش و بخشش به پايۀ او نمى‌رسيد.» 1بسيار زاهد و پارسا بود، به طورى كه مى‌گويند، به خانۀ ابوالحسن مى‌رفتيم، او به نماز ايستاده بود، در خانه‌اش چيزى نبود مگر منسوجى از برگ‌هاى درخت خرما و شمشيرى آويخته و يك قرآن. آن حضرت از شدت فروتنى و تواضع براى خداوند و عبادت به درگاه او پياده به