35است كه در قرآن كريم، ادبيات و اشعار عرب نيز آمده است. ¹»

نيز راغب در مفردات مى‌گويد: «ولىّ چند معنى دارد كه يكى از آنها عبارت است از متصدّى امر ديگرى شدن و اولى به تصرّف؛ يعنى سزاوارتر از ديگرى بودن، چنانكه قرآن مى‌فرمايد: اَلنَّبِيُّ أَوْلىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ. ²؛ پيامبر صلى الله عليه و آله از خود مردم نسبت به خودشان سزاوارتر است، چرا كه بسيارى از مردم خير و مصلحت خود را نمى‌دانند و پيامبر صلى الله عليه و آله كه از جانب خدا مأموريت دارد، به اتّكاى وحى مصالح مردم را مى‌داند پس سزاوارتر از خودشان نسبت به آنهاست.

جالب است به اين نكته توجه كنيم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در واقعۀ غدير از مردم مى‌پرسد: «أَ لَسْتُ أَوْلَىٰ بِكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ» آيا من نسبت به شما از خودتان سزاوارتر نيستم؟ و آنها پاسخ مى‌دهند: «بلى؛ چرا يا رسول اللّٰه» آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاٰهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاٰه».

آن آيۀ كريمه و آن اعتراف گرفتن از مردم به ولايت رسول اللّٰه و آن پاسخِ مردم و اعتراف به ولايت پيامبر صلى الله عليه و آله و بلافاصله سخن پيامبر كه فرمود: پس على عليه السلام هم مانند من بر شما ولايت دارد، آيا مفهومى جز اين دارد كه ولايت