63 نازل فرمود و پيامبر را از خيانت به امانت تنزيه نمود ، آن گاه معلوم شد برخى از ياران او اين حوله را از سر عناد و دشمنى برداشته‌اند. 1
آيه حاكى از ادب و ايمان سست اين گروه به پيامبر است كه حتى او را نعوذ باللّٰه به خيانت متهم مى‌كنند! سپس معلوم مى‌شود بعضى از بدرى‌ها كه در شمار همين «Bاَلسّٰابِقُونَ الْأَوَّلُونَ » بوده‌اند، در طول زندگى دچار انحرافاتى شده‌اند.
در پايان يادآور مى‌شود هر نوع ستايش دربارۀ هر گروهى، به معنى چراغ سبز در باقيمانده زندگى نيست، كه هر چه دلشان بخواهد انجام دهند، بلكه يك وعده است و حكم مقتضى را دارد، كه ممكن است با اعمال ناشايست، اثرش از بين برود، و وعده در صورتى قطعى مى‌شود كه شخص تا آخر عمر با پاكى زندگى كند و اگر در سراشيبى عمر دچار خلاف شد، اين آيات شامل حال او نمى‌شود.