11
مقدمه
خداوند بزرگ، در قرآن كريم هر جا كه دربارۀ وحدت و همدلى مسلمانان سخن گفته، كاملاً آن را ستوده و در اين راستا مسلمانان را برادران يكديگر خوانده است،(1) حتى به اخوّت لفظى و زبانى اكتفا نكرده و افراد را به رعايت حقوق يكديگر سفارش كرده است.
در مقابل، هر جا كه دربارۀ تفرّق و دودستگى سخن گفته، آن را نكوهش كرده و عذابى براى امت اسلامى شمرده است.(2)