31در مناسبت‌هاى متعددى - آن‌ها غدير خم و در بازگشت از حجة الاسلام بود - وى را براى خلافت و امامت به امّت معرفى كرد.
اين‌ها مطالبى است كه تاريخ، قطعيت آن را تأييد كرده و نيازى به ذكر مدارك نيست. با اين وجود، مدارك آن را در پاورقى يادآور مى‌شويم. 1
نويسنده علل اختلاف و پديد آورندگان آن را ناديده گرفته و به يك مسألۀ فرعى،يعنى بيزارى از چند تن از صحابه كه نادرستى رفتار آنان ثابت شده، پرداخته است. حال آن كه اصولاً بيزارى از صحابه در كار نيست؛ زيرا ياران پيامبر از احترام خاصى برخوردارند، بلكه دايرۀ اظهار بيزارى منحصر به معدود افرادى است كه از عدد انگشتان تجاوز نمى‌كنند.