21اظهار بيزارى را نفى كند، ولى در حقيقت به دنبال نفى اصل تشيّع است؛ زيرا تصور مى‌كند كه پايه و اساس تشيع،بيزارى جستن از برخى صحابه است.
در نقد اين مطلب، ابتدا محور اختلاف ميان شيعه و سنى را به تبيين مى‌كنيم تا روشن شود اختلاف ريشۀ اعتقادى و بنيادى دارد و بر پايۀ مطلبى به نام «اظهار برائت از برخى افراد» نيست.
در نقد اين مطلب، ابتدا :
محور اختلاف دو گروه
اين نوع بررسى (خلاصه كردنِ اختلاف در يك مسألۀ رفتارى)ناشى از عدم آگاهى از محور اختلاف ميان مسلمانان است؛ زيرا اختلاف در بيزارى جستن از چند تن از صحابه (نه همه و نه اغلب آن‌ها) نيست تا اين مشكل از طريقى كه ارائه كرده‌اند حل شود، بلكه اختلاف بر سر يك مسأله اساسىِ كلامى و زيربنايى است و آن اين است كه مرجع سياسى و علمى پس از رحلت پيامبر