17

تعيين هدف

سير و سفر با انگيزه‌هاى دينى و عقلانى، از ديدگاه اسلام امرى پسنديده و مقبول است. خداوند متعال در آيات متعددى از قرآن كريم مردم را به سير و گردش در زمين دعوت نموده، از آنان خواسته است تا با سفر به گوشه و كنار جهان، در تاريخ و سرنوشت نهايى ملت‌ها بيانديشند و از حوادث، رخدادها و خوب و بد زندگى امت‌هاى گذشته درس عبرت بگيرند:

أَ وَ لَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كٰانَ عٰاقِبَةُ الَّذِينَ كٰانُوا مِنْ قَبْلِهِمْ... ¹

«آيا در زمين نگشته‌اند تا ببينند فرجام كسانى كه پيش از آن‌ها زيسته‌اند چگونه بوده است؟»

سفر الهى و معنوى حج نيز به دليل اهميتى كه در اسلام دارد، بايد با انگيزه‌اى الهى و با قصد قربت و به‌صورتى هدفمند انجام شود تا حاجى بتواند به دستاوردهاى در نظر گرفته شده از سوى خداوند، دست يابد.

امام صادق(ع) فرمود:

«الْحَجُّ حَجَّانِ: حَجٌّ لِلَّهِ وَ حَجٌّ لِلنَّاسِ، فَمَنْ حَجَّ لِلَّهِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللَّهِ الْجَنَّةَ، وَ مَنْ حَجَّ لِلنَّاسِ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى النَّاسِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ». ²

«حج دو گونه است: 1. حج براى خدا 2. حج براى مردم، پس آن‌كس كه براى خدا حج گزارد، از خداوند پاداش بهشت گيرد و