15مناظرات مذهبى انديشمندان شيعه و سنى پس از عصر غيبت نيز مشاهده مى‌كنيم؛ آنان در جلسات و كتاب‌هاى خويش با رعايت احترام همديگر، به نقد و بررسى انديشه‌هاى يكديگر مى‌پرداختند، بدون اينكه شخص و يا فرقه‌اى را متهم به كفر و شرك كنند. و تا زمانى كه اين فضا بر مباحثات و مناظرات علمى حاكم باشد، شاهد روشنگرى و هدايت بسيارى از افراد جامعۀ اسلامى مى‌باشيم.
جايگزينى شبهه افكنى به جاى پرسشگرى
سرانجام حريم دوران حاكميت فضاى گفت‌وگو، منطق و استدلال بر جامعۀ اسلامى با ظهور فرقۀ وهابيّت و ترويج مبانى فكرى ابن تيميّه در قرن هفتم شكسته شد و پرسشگرى معقول اهل سنت از انديشمندان بزرگ شيعه تبديل به شبهه افكنى مغرضانه در راستاى تخريب چهرۀ شيعيان و ايجاد تفرقه ميان مسلمانان شد. در واقع ظهور فرقۀ وهابيّت پس از جريان سقيفۀ بنى‌ساعده، مهمترين گام دشمنان دين اسلام در راستاى ايجاد تفرقه ميان مسلمانان و زدودن انسجام اسلامى بود؛ از اين رو شايسته است مقدارى دربارۀ پيدايش اين فرقه و مؤسس و مروّج آن و مبانى فكرى و عواقب آن سخن بگوييم.
ابن تيميّه بنيانگذار فكرى وهابيت
برخى از مبانى فكرى وهابيّت عبارتند از:
1 . توسل به انبيا و اوليا شرك به خداوند است.
2 . قصد زيارت حرم پيامبر صلى الله عليه و آله گناه و بدعت است.
3 . درخواست شفاعت از اولياى الهى شرك است.
4 . زيارت قبور و ساختن گنبد بر روى آنان شرك به خداوند است.
5 . استغاثه به غير خداوند شرك است.
6 . برگزارى مراسم سوگوارى حرام است.
7 . برگزارى اعياد و جشن ميلاد پيامبر صلى الله عليه و آله و ساير اوليا حرام است.
همانطور كه در آينده خواهد آمد، بنيانگذار فكرى وهابيّت احمدبن عبدالحليم‌بن تيميّه