106تأييد اين مطلب وجود دارد.
اوّلاً: اگر معناى كلمۀ «اتّخاذ» و «مسجد» از نظر لغوى و اصطلاحى بررسى گردد، روشن مىشود كه مراد از جملۀ مذكور، معناى دوم است.
كلمۀ «اتّخاذ» هم در لغت و هم در اصطلاح قرآن و احاديث، به معناى «قرار دادن» و «گردانيدن» است.
در كتاب «المنجد» مىنويسد: «اتَّخَذَه وتَخِذَه تَخْذاً: صيَّره. نقول: اتّخذه صديقاً:
جعله صديقاً له 1؛ اتّخذه و تَخِذَه، يعنى: گردانيد او را. مىگوييم: اتّخذه صديقاً، يعنى:
او را دوست خودش قرار داد.»
قرآن كريم نيز مىفرمايد:
- « أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلٰهَهُ هَوٰاهُ » 2«آيا ديدى كسى را كه خداى خود را هواى نفس خود قرارداد؟.»
« وَ قٰالُوا اتَّخَذَ اللّٰهُ وَلَداً » 3«و گفتند: خداوند براى خويش فرزند قرار داده است.»
و نيز گفته مىشود:
«الحمد للّٰهالّذي اتّخذ محمّداً نبيّاً.»
«سپاس خداوندى را كه محمد را پيامبر قرار داد.»
و كلمۀ «مسجد» در اصل به جايى گفته مىشود كه در آن سجده مىشود. 4 و در عُرف به محلّى گفته مىشود كه در آن دعا و ساير عبادات انجام مىگيرد.
با توجّه به معناى اين دو كلمه، نتيجه مىگيريم كه در معناى جملۀ «اتّخذوا قبور أنبيائهم مساجد» دو احتمال است:
الف) آنها بر قبور پيامبرانشان مسجد بنا كردند.