78سليمان و لشكريانش شما را نابود نكنند».
سليمان از حرف آن مورچه خنديد و اين دعا را كرد و از خداوند درخواست توفيق براى شكرگزارى نعمتهاى الهى را داشت. 1نظر كردن به درويشان، بزرگى كم نگرداند
سليمان با همه حشمت، نظرها داشت با موران
سليمان، حشمت و جلال بىنظيرى داشت. پدرش حضرت داود(ع) نيز زبان حيوانات را مىدانست و آهن در دستانش نرم بود و او نيز، همچون سليمان(ع)، پيامبرى و فرمانروايى را با هم داشت. مادر ايشان هم، زنى صالح بود كه هم همسر پيامبر بود و هم مادر پيامبر و اين نعمتهاى بزرگ، در خور ستايش و شكرگزارى است.
درخواست سليمان(ع) در اين دعا، چند چيز است:
1. درخواست توفيق و الهام و رهنمود الهى براى شكر؛ اينكه چگونه و با چه زبان و چه تعبيرى بايد خدا را شكر كرد كه اگر با توجه و الهام الهى باشد، بهتر است.
از دست و زبان كه برآيد
كز عهدۀ شكرش به درآيد 2. شكر بر نعمتهاى الهى نسبت به خود و پدر و