77

21. شكر و رضا

رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلىٰ وٰالِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صٰالِحاً تَرْضٰاهُ وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبٰادِكَ الصّٰالِحِينَ (نمل: 19)

پروردگارا! مرا الهام كن تا سپاس‌گزار نعمت تو باشم، نعمتى كه بر من و بر پدر و مادرم عطا كردى و اينكه كار شايسته‌اى انجام دهم كه تو بپسندى و مرا با رحمت خويش در زمرۀ بندگان شايسته‌ات وارد كن.

اين دعاى حضرت سليمان(ع) است، پس از آنكه از سرزمين مورچگان عبور كرد.

قصّه از اين قرار است كه سليمان نبى7، كه خداوند به او هم نبوّت و هم حكومت عطا كرده بودو سپاه جنّ و انس و پرندگان در اختيار او بودند، وقتى با لشكريان خود از سرزمين مورچگان عبور مى‌كرد ¹، مورچه‌اى گفت: «اى مورچگان! وارد لانه‌هاى خود شويد، تا