27
4. نگهبانى از حريم دل
رَبَّنٰا لاٰ تُزِغْ قُلُوبَنٰا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنٰا وَ هَبْ لَنٰا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهّٰابُ (آل‌عمران: 8)
پروردگارا! پس از آنكه هدايتمان كردى، دل‌هاى ما را به سوى باطل مگردان و از پيش خود براى ما رحمت عطا كن، همانا تو بسيار بخشنده‌اى.
چون دل سراى توست نه بيگانه
در راه دل نشسته و دربانم حاشا كه جز تو ره به دلم يابد جانم فدايت، اى همه جانانم از وظايف بنده، نگهبانى از حريم دل است. در كلام بزرگان است كه: «قلب، حرم خداست، پس در حرم خدا جز خدا را ساكن نكن». به عبارت ديگر، انسان نبايد اجازه دهد كه حريم دل، پايگاه ابليس و محلّ وسوسه‌هاى شيطانى يا اعتقادهاى باطل شود و اين يك وظيفۀ مهمّ براى اهل ايمان است، به ويژه، براى كسى كه توفيق يافته و قلبى