61كه سبب پيشرفت سريع اسلام در شبه‌جزيره حجاز شد. امام على‌بن ابى‌طالب(ع)، در سخنى جاودانه اخلاق نبوى را چنين به تصوير كشيده است:
پس به پيامبر پاك خود اقتدا كن كه در - رفتار - او خصلتى است، آن را كه زدودن اندوه خواهد و مايه شكيبايى است براى كسى كه شكيبايى طلبد. دوست داشتنى‌ترين بندگان نزد خدا كسى است كه رفتار پيامبر را سرمشق خود كند و به دنبال او رود. از دنيا چندان نخورد كه دهان را پر كند و بدان ننگريست چندان‌كه گوشه‌چشم بدان افكند... او كه درود خدا بر وى باد، روى زمين مى‌خورد و چون بندگان مى‌نشست و به دست خود پاى‌افزار خويش را پينه مى‌بست و جامه خود وصله مى‌كرد و بر خر بى‌پالان سوار مى‌شد... در زندگانى رسول خدا(ص)، براى تو نشانه‌هايى است كه تو را به زشتى‌ها و عيب‌هاى دنيا رهنماست؛ چه او با نزديكان خويش گرسنه به سر مى‌برد و با منزلتى بزرگ كه داشت زينت‌هاى دنيا از ديده او دور ماند و آن را خوار شمرد. 1
على‌بن ابى‌طالب(ع)، مسلمانان را به پيروى از پيامبرى فرا مى‌خواند كه خصلت‌هاى نيكو و الهى داشته است. ساده‌زيستى، زهدگرايى، فروتنى، همدلى با نيازمندان جامعه،