26از هر سو تهديد مى‌شوند. از طرفى مقصود از ادب آموختن به فرزندان اين است كه به آنان چگونگى بندگى پروردگار و پيروى از پيامبر و امام را بياموزيم و نيز چگونگى معاشرت با مردم و دوستان و خويشان را. موفقيت در اين راه از آنِ پدران و مادرانى است كه خود پيشتاز اداى ادب در پيشگاه خداوند و نيز ممتاز در روابط خانوادگى و جمعى باشند؛ زيرا نسل جوان بدون الگوى سالم در كانون خانواده، به ارزش‌هاى اخلاقى و اجتماعى سازنده نمى‌توانند دست يابند.
رفتار متقابل همسران با يكديگر، در حقيقت، تعيين‌كنندۀ معيارها و هنجارهاى خانوادگى و اجتماعى است. اگر اين رفتارها، برپايه كمال انسانى و تكريم منزلت دوجانبه استوار شوند، بى‌گمان حاصل آن كانون خانوادگى سالم و پرنشاط خواهد بود. در غير اين صورت، نمى‌توان از نسل نو انتظار هنجارشكنى و رويكردهاى زيان‌بار اخلاقى و اجتماعى و فرهنگى را نداشت؛ زيرا پدران و مادران پيش از آنان نسبت به معيارها بى‌اعتنايى كرده‌اند.
زائر حقيقى خانه خدا، در واقع كسى است كه همسرش را يك دوست و همراه در جهت كرامت انسانى بداند و به گونه‌اى با او رفتار كند كه سزاوار منزلت همسر، نزد خدا و پيامبر است. در مكتب اخلاقى، تربيتى و حقوقى اسلام، حريم‌ها آشكار بوده و كمترين ستم و تبعيضى در ارتباط با