22

گفتار عارف بزرگ مرحوم شيخ محمد بهارى

1 - هر عبادتى از عبادات بايد به نيت صادقه باشد ¹ و به قصد امتثال شارع بجا آورده شود، تا عبادت شود. كسى كه ارادۀ حج دارد، اولاً بايد قدرى تأمل در نيت خود بنمايد، هواى نفس را كنار بگذارد ببيند غرضش از اين سفر امتثال امرالهى است و رسيدن به ثواب وفرار از عقاب اوست يا نه، نستجير باللّٰه غرضش تحصيل اعتبار يا خوف از مذمت مردم يا تفسيق آنان يا از ترس فقير شدن نباشد.

2 - تهيۀ حضور ببيند از براى مجلس روحانيون، با بجا آوردن يك توبۀ درستى با جميع مقدمات كه از جملۀ آنهاست رد حقوق، چه از قبيل ماليه باشد: مثل خمس، رد مظالم و كفارات وغيرها، يا از غير ماليه باشد، مثل غيبت، اذيت و هتك عرض و ساير جنايات بر غير كه بايد استحلال ازصاحبانش بنمايد.

3 -\اسباب مشغلۀ قلبى در سفر براى خود فراهم نياورد، تا مبادا او را در حركات و سكناتش كه بايد به ياد محبوب خود باشد بازدارد، چه از قبيل عيال و اولاد باشد، يا رفيق ناملايم الطبع، يا مال التجاره ياغير آن. مقصود اين است كه خودش به دست خود اسبابى فراهم نياورد كه تمام همتش درسفر مصروف آن باشد.

4 -\سعى در حليّت خرجى خود بنمايد، و زياد بردارد، و از انفاق مضايقه ننمايد، زيرا كه انفاق در حج انفاق در راه خداست، چرا بايد انسان دلگير باشد اززيادى خرج ؟ بهترين توشه ها را بردارد و زياد بذل نمايد.

5 -\بايد خوش خلق باشد و تواضع بورزد واز رفيق و مُكارى ² و غيره كوچكى بنمايد و از لغو و فحش و درشت گويى و ناملايم در حذر باشد، حسن خلق، فقط آن نيست كه اذيتش به كسى نرسد، بلكه ازجملۀ اخلاق حسنه آن است كه ازغير تحمّل اذيت بنمايد.

امام باقر عليه السلام فرمودند: كسى كه قصد اين خانه مى‌كند اگر سه خصلت نداشته باشد، مورد اعتنا قرار نخواهد گرفت: 1 - ورعى كه او را از گناهان باز دارد. 2 - بردبارى كه جلو خشمش را بگيرد.

3 - حسن معاشرت با همراهان. ³