99كمك ديگران به درون كعبه راه مى‌يابند. بر درگاه درِ كعبه يكى از خدمتكاران امير مكه ايستاده و از ورود مردم به درون جلوگيرى مى‌كند. ليكن همواره در اين وقت به علت ميل شديد مردم براى ورود به كعبه، ازدحام فراوانى در آن به وجود مى‌آيد؛ به طورى‌كه آنان گاه با برخوردى خلاف ادب و ضرب و شتم، مردم را از ورود به كعبه جلوگيرى مى‌كنند.» 1احمد سباعى در «تاريخ مكه» اش مى‌نويسد؛
ملك مسعود كامل ايّوبى، پادشاه مصر، هنگامى‌كه در يمن بود، شريف راجح بن قتاده با وى تماس برقرار ساخت و او را بر عليه برادر خويش (حسن) شورانيد و پادشاه را به تسخير مكه ترغيب كرد. پس مسعود حركت كرد و در روز چهارم ربيع‌الأول سال 619 هجرى و يا سال بعد از آن، مكه را تسخير كرد. سپس تا پس از انجام مناسك حج در آن توقف نمود. ا ز آن پس، يكى از فرماندهان خود را به نيابت در آنجا قرار داد و به سوى يمن حركت كرد.
سباعى مى‌گويد: مسعود در آن سال، ورود حجاج به كعبه را سهل و آسان گردانيد؛ زيرا نامبرده دستور داد تا زمانى‌كه حاجيان در مكه قرار دارند، درِ كعبه شبانه روز باز باشد، به همين منظور به پرده‌داران كعبه از بنى‌شيبه، مال فراوانى را بخشيد و اين مال در ازاى مالى بود كه آنان براى باز و بسته كردن درِ كعبه بر روى زائران و حجاج به دست مى‌آورند.
به نظر مى‌رسد كه اين نخستين و آخرين بارى بود كه درِ كعبه به صورت شبانه روز بر روى مردم گشوده شد؛ زيرا چنين اقدامى را، نه پيش و نه پس از آن، نشنيده‌ايم.
از حضور مستطاب، كليددار بيت‌اللّٰه الحرام دربارۀ زمانهاى بازگشايى درِ كعبه پرسيدم، وى گفت:
«باز گشايى درِ كعبه در اين زمان، معين به وقت خاصى نيست، و همواره به درخواست شخص پادشاه و نيز گاهى از سوى بزرگان و شخصيت‌هاى اسلامى و يا به علت نياز مبرم و ويژه باز مى‌گردد. اين بازگشايى، طبق عادت و سنت هميشگى، به وسيلۀ