100بزرگ بنى‌شيبه، كه كليددار بيت‌اللّٰه الحرام است، صورت مى‌گيرد. و همچنين از گذشته‌هاى دور، روزهايى از سال به عموم مردم؛ از زن و مرد اختصاص يافته است. يعنى روزى براى مردان و روزى براى زنان.» اين بود متن جوابيۀ بزرگ كليدداران كعبه.
بديهى است ايّام بازگشايى درِ كعبۀ مكرمه، داراى دستور شرعى نيست بلكه عادت و سنتى است كه از دير باز شيبى‌ها بدان عمل مى‌كنند.
گشايش درِ كعبه از زبان ابن جبير:
ابن جبير اندلسى كه در سال 578 هجرى براى انجام حج به ديار وحى سفر كرده، در بارۀ گشايش درِ كعبه و ورود مردم به درون آن چنين مى‌نويسد:
درِ كعبه در روزهاى دوشنبه و جمعه گشوده مى‌شود. جز در ماه رجب كه در اين ماه همه روزه باز است و گشايش در، به هنگام طلوع خورشيد انجام مى‌شود. و چگونگى آن بدين ترتيب است كه پرده‌داران خانۀ كعبه، كه از دودمان بنى‌شيبه هستند پيش مى‌آيند و يكى ازآنان به آوردن پلكان چوبى بزرگى‌كه به منبرى عريض مانند است، مبادرت مى‌ورزد. پلكان ياد شده نُه پله دارد و مستطيل مى‌باشد و جنس پايه‌هاى آن چوبين است كه به وسيلۀ آن بر زمين استوار مى‌گردد. اين پلكان داراى چهار قرقرۀ بزرگ پوشيده از صفحه‌هاى آهنين است كه به وسيلۀ اين قرقره‌ها بر زمين كشانده مى‌شود تا به كعبه مى‌رسد و پلّه بالايى آن به موازات آستانۀ درِ كعبه قرار مى‌گيرد. در اين هنگام رييس بنى شيبه كه كهنسالى است داراى منظرى زيبا و خوش هيأت، در حالى كه كليد قفل مبارك كعبه را به دست دارد، بر فراز آن بالا مى‌رود و مشغول گشودن قفل خانه مى‌شود. در اين هنگام يكى از پرده‌داران كه همراه اوست و پرده‌اى سياهرنگ به دست دارد، آن پرده را طورى قرار مى‌دهد كه مانع از ديدن درون كعبه شود. آنگاه آن پير، در را گشوده، آستانه را مى‌بوسد و سپس به تنهايى به درون كعبه مى‌رود و در را از پشت سر خود مى‌بندد. به اندازۀ خواندن دو ركعت نماز، در داخل خانه درنگ مى‌كند و آنگاه شيبيان به درون مى‌روند و ديگر بار در را بسته و نماز مى‌گزارند پس از چند لحظه در به روى مردم باز مى‌شود و انبوه جمعيت در حالى كه ديدگانشان اشگبار است و دستهايشان به تضرّع و