71و رسيدن به بام آن نيازى به پلّه نبوده است. به همين جهت در درون كعبه هم پله‌اى در كار نبوده است.
هنگامى‌كه كعبه به وسيلۀ قصى بن كلاب جدّ چهارم پيامبر صلى الله عليه و آله ساخته شد، بر آن سقفى از چوب درخت دَوْمْ 1 و شاخه‌هاى نخل قرار دادند. اين ساختمان حدود يكصد و پنجاه سال پيش از ولادت پيامبر صلى الله عليه و آله ساخته شد. پس از آن بار ديگر كعبه بدون سقف بنا گرديد و اين وضعيت تا هنگام ساختمان قريش باقى بود.
زمانى كه قريش ساختمان كعبه را از نو بنا نهادند، سقفى از چوب درخت دَوْمْ و شاخه‌هاى نخل بر آن قرار دادند و براى نخستين بار ديوارهاى كعبه را به وسيلۀ گِل، سنگ‌چين كردند و همانند برخى از خانه‌هاى كنونى حجاز، سقف آن را به وسيلۀ تنۀ درختان نخل و شاخه‌هاى آن پوشاندند و جهت راهيابى به بام خانۀ كعبه، پلكانى چوبين در درون آن، در سمت ركن شامى احداث كردند. اين ساختمان بنا بر قول مشهور پنج سال پيش از بعثت پيامبر صلى الله عليه و آله يا 35 سال پس از ولادت آن حضرت بنا گرديد.
در ساختمان ابن زبير، در سال 74 هجرى نيز پلكانى چوبى در ركن شامى، درون كعبه جهت صعود به بام كعبه ساخته شد. هنگامى‌كه اضافات كعبۀ ساخت ابن زبير - كه در طرف ديوار حجر اسماعيل بود - توسط حجاج بن يوسف ثقفى منهدم گرديد. بار ديگر پلكانى در درون كعبه، در همان سمت ركن شامى ساخته شد.
ساختمان حَجّاج تا دوران سلطان مراد چهارم همچنان باقى بود تا اينكه در اين دوران به وسيلۀ سيلى كه به داخل مسجدالحرام راه يافت، بخشهايى از كعبه منهدم گرديد.
سپس به وسيلۀ سلطان مراد چهارم درسال 1040 هجرى مجدداً ترميم و ساخته شد كه تاكنون همچنان پابرجا است.
بنا بر آنچه گفته شد، پلكان درونى كعبه از ابتداى ساخته شدن سقف خانه، براى نخستين بار در ركن شامى؛ يعنى در سمت راست شخصى كه از درِ كعبه وارد بيت مى‌شود بنا شد و از دوران ساختمان قريش تاكنون در همين جايگاه مانده است.