1) - اين رسم هم اكنون نيز برقرار است؛ يعنى پرده‌داران كعبه؛ (شيبى‌ها) در زمانهاى معينى ابتدا پس از شستشوى داخل كعبه به وسيلۀ آب زمزم و گلاب، تمامى ديوارهاى داخلى كعبه و پرده را از بيرون با عطر عود خوشبو مى‌كنند و در اين حال بخوردان زيبايى را، كه از آن بخور عود متصاعد مى‌گردد، ابتدا در فضاى مسجدالحرام و در اطراف كعبه چرخانيده و سپس طى مراسمى در بين شيبى‌ها دست به دست مى‌گردانند و در پايان به وسيلۀ بزرگ پرده دار كعبه در ميانۀ داخل كعبه در سمت چپ صندوق سنگى قرار داده مى‌شود؛ محلّى كه در مقابل درِ كعبه به منظور قرار دادن كيسۀ كليدهاى درِ كعبه و در «باب التوبه» قرار داده شده و در سمت چپ دو ستون كنار هم درون كعبه گذاشته‌اند. در هفتم شعبان سال 1417 هجرى به هنگام تشرّفم به درون كعبه، آن را در داخل صندوق در كنار كيسه‌هاى كليد درِ كعبه و درِ باب التوبه مشاهده كردم. بخوردان شامل دو قسمت بود؛ نخست منقل زيبايى كه به شكل چهار گوش و از نقره بود و پايه‌ها و گوشه‌هاى آن از طلاى زرد درخشنده‌اى ساخته شده بود. اين منقل داراى چهار پايۀ طلايى بود. ديگرى سينى از طلا بود كه درخشندگى‌اش از فاصلۀ دور قابل ديدن بود. اين منقل در وسط سينى ياد شده قرار گرفته و در حالى‌كه بر روى دست يكى از پرده‌داران بود، در فضاى مسجدالحرام چرخانيده مى‌شد. لازم به يادآورى است كه اين مراسم در روز ششم شعبان به هنگام باز گشايى درِ كعبه پس از ترميم اخير آن، در فاصلۀ ماههاى جمادى‌الأول و جمادى‌الثانى و رجب سال 1417 هجرى صورت گرفت. همچنين در هنگام هر نماز، در حالى‌كه نمازگزاران مشغول به عبادت و نماز خويش به جماعت مى‌باشند، شخصى در حالى‌كه شيشه‌اى از عطر عود را در دست دارد، تمامى نقاط اطراف كعبه شامل «حجرالأسود»، «ملتزم»، «درگاه درِ كعبه»، «بعضى قسمتهاى شاذروان»، «ركن يمانى» و «پردۀ كعبه» را تا آنجا كه دست او مى‌رسد، به وسيلۀ عطرِ عود ياد شده، آغشته مى‌كند؛ بطورى‌كه بوى مطبوع آن در فضا پر مى‌شود. مراسم عطر افشانى فضاى مسجدالحرام در ماه رمضان، همه شب به هنگام اجراى مراسم نماز جماعت تراويح، در حالى‌كه يكى از خواجه‌هاى حرم بخوردان را بر بالاى سر خود به دست گرفته، به اطراف كعبه در مطاف مى‌چرخد و بخار خوشبوى آن، چنان است كه بويش در تمامى فضاى مسجدالحرام به مشام مى‌رسد. «مترجم»