30
5 - شما درب مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله را بعد از نماز عشا مى‌بنديد وحال آنكه قبل از شما مسلمانان آنرا نمى‌بستند.
شما مسلمانان را از اعتكاف و عبادت در آن باز مى‌داريد و فراموش نموده‌ايد كه خداوند مى‌فرمايد:
«وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسٰاجِدَ اللّٰهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَ سَعىٰ فِي خَرٰابِهٰا أُولٰئِكَ مٰا كٰانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهٰا إِلاّٰ خٰائِفِينَ لَهُمْ فِي الدُّنْيٰا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذٰابٌ عَظِيمٌ » 1؛ «چه كسى ظالمتر است از آن كس كه مانع مى‌شود از مساجد كه ذكر ونام خداوندشان گفته شود و سعى در تخريب آن مى‌نمايند؟ آنان مكانهاى عبادت را نا امن نموده كه (مؤمنان) با خوف وترس وارد آن مى‌شوند، وبراى آنان (مانعين) در دنيا رسوا و در آخرت نيز گرفتار عذاب دردناك مى‌شوند.»
6 - شما بر مؤذنين اهل حجاز شيوۀ اذان اهل نجد را تعليم داده و بر آنان واجب نموده‌ايد كه در زمان‌هايى كه ما معين كرده‌ايم اذان بگوييد و از آنان خواسته‌ايد كه مانند مسلمانان ديگر بلاد، با آهنگ و صداى طنين‌انداز اذان نگويند.
7 - شما تدريس و خطابه را در حرمين شريفين به خود اختصاص داده‌ايد و براى غير خود ممنوع نموده‌ايد،