24

آيۀ سوم:

«وَ جَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبٰادِهِ جُزْءاً إِنَّ الْإِنْسٰانَ لَكَفُورٌ مُبِينٌ أَمِ اتَّخَذَ مِمّٰا يَخْلُقُ بَنٰاتٍ وَ أَصْفٰاكُمْ بِالْبَنِينَ وَ إِذٰا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِمٰا ضَرَبَ لِلرَّحْمٰنِ مَثَلاً ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ أَ وَ مَنْ يُنَشَّؤُا فِي الْحِلْيَةِ وَ هُوَ فِي الْخِصٰامِ غَيْرُ مُبِينٍ وَ جَعَلُوا الْمَلاٰئِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبٰادُ الرَّحْمٰنِ إِنٰاثاً أَ شَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهٰادَتُهُمْ وَ يُسْئَلُونَ » ¹؛ «آنها براى خداوند از ميان بندگانش نصيبى قرار دادند (و ملائكه را دختران خدا خواندند)؛ انسان كفران‌كنندۀ آشكارى است آيا از ميان مخلوقاتش دختران را براى خود انتخاب كرده و پسران را براى شما برگزيده است؟! در حالى كه هرگاه يكى از آنها را به همان چيزى كه براى خداوند رحمان شبيه قرار داده [ \ به تولّد دختر] بشارت‌دهند صورتش (از فرط ناراحتى) سياه مى‌شود و خشمگين مى‌گردد. آيا كسى را كه در لابه‌لاى زينت‌ها پرورش مى‌يابد و به هنگام جدال قادر به تبيين مقصود نيست (فرزند خدا مى‌خوانيد)؟! آنها فرشتگان را كه بندگان خداوند رحمان هستند.

مؤنث پنداشتند؛ آيا شاهد آفرينش آنها بوده‌اند؟! گواهى آنان نوشته مى‌شود و (از آن) بازخواست خواهند شد.»

«وَ جَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبٰادِهِ جُزْءاً» ، اى نصيبا؛ يعنى «حكموا بان بعض عباده و هم الملائكة له اولاد». ²