22اين نوع آيات، بيانگر فرهنگ منحطّ مشركان و اهل كتاب، در شناخت خداوند است و نشان‌دهندۀ اين است كه درك و معرفت آنان نسبت به خداوند در چه سطحى از ضعف، قرار داشته است كه خدا را در حدّ موجوداتى تنزل داده‌اند كه داراى زاد و ولد و صاحب فرزند هستند و روشن است كه در توالد و تناسل نياز به همسر نيز هست. پس بايد معتقد باشند كه خداوند همسر نيز دارد. اين عقايد نشان‌دهندۀ اين است كه مشركان و اهل كتاب، چگونه در اوهام و خيالات خود غرق شده‌اند.
امام على عليه السلام مى‌فرمايد :
«شبّهوك بأصنامهم و نحلوك حلية المخلوقين باوهامهم ؛ 1مشركان تو را با اوهام و خيالات خود تشبيه به موجودات ديگر كردند و قائل به نظير و شبيه براى تو شدند و تو را همانند موجودات ديگر دانستند.»
با توجه به چنين عقايد موهوم، پذيرفتن ديگر عقايد موهوم آنها نيز آسان مى‌شود و تعجب از ديگر عقايد آنان نيز برطرف مى‌شود؛ مثلاً تعجبى ندارد كه مشركان موجودهاى ضعيفى همانند بت‌ها را در رديف خدا بدانند؛ زيرا روشن است كسى كه وجود خدا را به حد توالد و تناسل پايين آورده است، چه بُعدى دارد كه او را همانند بت‌هاى ضعيف بداند و بت‌هاى ضعيف را در رديف او بداند و معتقد باشد كه بت‌ها در عرض خدا هستند.