73روايات اين كتاب سه گونه است:
1. رواياتى كه با ارائه سند كامل از استاد خود ابن قولويه نقل مى‌كند كه قسمت عمده اين كتاب را تشكيل مى‌دهد. گاهى نيز روايات را از ديگر استادان خود با سند كامل ذكر كرده است.
2. رواياتى كه به صورت مرسل از يكى از ائمه(عليهم السلام) نقل مى‌كند و از
ارائه منبع سند آن خوددارى كرده است.
3. آداب و زياراتى كه آن را نقل كرده، ولى به معصومى نسبت نداده است كه در بسيارى موارد، بعيد به نظر مى‌رسد از روايات اخذ نشده باشد، به ويژه آن كه برخى از آنها، در كتاب‌هاى ديگرى به صورت مسند، از ائمه(عليهم السلام) روايت شده است.
علامه نجاشى هنگام برشمردن كتاب‌هاى شيخ مفيد، از مزار صغير ياد مى‌كند و علامه آقا بزرگ تهرانى هم مزار موجود را مزار صغير مى‌نامد. از اين عبارت برمى‌آيد كه مؤلف، داراى دو كتاب مزار كبير و صغير بوده است و اكنون از كتاب مزار كبير او اطلاعى در دست نيست. البته احتمال ديگرى هم هست كه مراد نجاشى، كوچكى حجم كتاب باشد نه وجود كتابى ديگر به نام المزار الكبير.
علامه آقا بزرگ تهرانى در الذريعه، هنگام معرفى مزار مفيد، خطبه مزار شهيد را ذكر كرده است و اين، سبب اشتباهى شده و سبب شده برخى ديگر نيز نسخه‌هاى مزار شهيد و مفيد را خلط كرده‌اند.
فهرست
بخش اول / روايات مربوط به فضيلت و آداب زيارت اميرالمؤمنين و بعضى از اماكنى كه در جوار آن حضرت است، مثل مسجد كوفه و مسجد سهله.
روايات مربوط به فضيلت و وجوب زيارت امام حسين(ع) و ثواب بسيار و آثار مادى و معنوى آن و آداب و مراسم ويژه زيارت آن حضرت و زيارات ايشان و همچنين زيارت حضرت على اكبر و حضرت عباس(ص).
بخش دوم / فضيلت زيارت رسول خدا(ص) و آداب زيارت آن
حضرت، فضيلت زيارت حضرت فاطمه(عليها السلام) و آداب زيارت ايشان، فضيلت زيارت امام حسن(ع) و ساير ائمه(عليهم السلام) و آداب زيارت آنها، زيارات جامعه و مربوط به همه ائمه، زيارت نيابتى و آداب و ثواب آن، فضيلت زيارت قبور شيعيان.
مصادرۀ قبر پيامبر
على كورانى عاملى، ترجمه مريم كورانى. چاپ اول: قم، انتشارات دارالمهدى، 1385، 96 ص. (موضوع: زيارتگاه‌هاى اسلامى)
اين نوشته، تحقيقى كم برگ اما پر بار و پر سند و مدرك، درباره قبر رسول خدا(ص) است كه مؤلف با بهره‌گيرى از منابع دست اول حديثى و تاريخى اهل سنت، به موشكافى آن پرداخته است:
مسلمانان از پيامبر بزرگشان حضرت محمد(ص) چيزهاى زيادى مى‌دانند. همه روزه نام او را بر فراز گلدسته‌هاى مسجدشان سر مى‌دهند و بانگ «اشهد ان محمد رسول الله» بر مى‌آورند.
ولى آنها كمتر چيزى درباره مزار و جايگاه مرقد پاكش مى‌دانند. آنها به درستى نمى‌دانند كه پيامبرشان در چه خاكى دفن شده است. (ص 7)
به گفته مؤلف، پس از درگذشت رسول خدا(ص)، حكومتى كه تازه روى كار آمده بود، مرقد او را مصادره