35تأمين وسائل بهداشتى، با وجود اين كه طهارت و نظافت از عناصر تفكيك ناپذير دين است ¹، نيز خوددارى كرده، هر ساله منظره‌هاى زشتى به وجود آورده‌اند كه هر بيننده‌اى را مشمئز و قلب هر دلسوز به اسلام و اسلاميان را به درد مى‌آورد.

پيشنهاد ما در اين زمينه يك چيز بيشتر نيست و آن، بازگشت علماى اسلام است به جايگاه اصليشان در جامعه و آن مركزيت اعتقادى جامعۀ اسلامى است. ²با تحقّق چنين آرمانى، هم توده‌هاى ناآگاه و غفلت گرفتۀ مردم بيدار مى‌گردد و با تجربيات ذيقيمتى كه از تاريخ در دست داريم، مردم با يافتن روح اميد و اعتماد، حركتها را به دنبال عالمانشان آغاز مى‌كنند، و همچنين اميران و زمامداران در برابر بسيج معنوى مردم و مركزيت عقيدتى جامعه، ناگزير به انعطاف مى‌گردند و خانۀ خدا براى زائرانش آماده و تطهير مى‌گردد:

امروز وظيفه و رسالت «وَ عَهِدْنٰا إِلىٰ إِبْرٰاهِيمَ وَ إِسْمٰاعِيلَ أَنْ طَهِّرٰا بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْعٰاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ» ³ بر عهدۀ عالمان ربّانى وانديشمندان دلسوز اسلامى است كه بايد بپاخيزند و با تجديد حيات حج، روح اسلامى را به كالبد بى‌جان جوامع اسلامى باز گردانند.