151
نكتۀ قابل توجّه
اين بود بررسى يك روايت مدرّج و نظريۀ بزرگ محدّث شيعه، شيخ صدوق رحمه الله در مورد اين روايت و اشكال و ايراد تلويحى و در نهايت اعراض وى از مضمون آن.
و همچنين نظريۀ مرحوم علّامه مجلسى در تأويل اين روايت و توسعهاى كه در مفهوم «روضه»قائل گرديده است ليكن بايد به اين نكته نيز توجه كرد كه: آنگونه كه ملاحظه كرديد، همۀ كسانى كه مدفن حضرت زهرا عليها السلام را در روضه، آن هم به مفهوم فاصلۀ بيت و منبر مطرح كردهاند، به همين روايت، استناد و تعليل نمودهاند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
«بين قبري ومنبري روضة من رياض الجنّة!»
بطوريكه پيشتر اشاره شد، علاوه بر اين كه دليلى بر دفن پيكر آن حضرت در روضه وجود ندارد، در صورت وقوع اين موضوع اين اشكال فقهى نيز بر آن متوجه خواهد شد كه از نظر شرعى دفن شدن جنازه، متلعق به هر كسى باشد، در مسجد و محلى كه براى عبادت مسلمانان وقف شده است جايز نيست و ائمۀ هدى اولى به مراعات احكام الهى هستند. پس پيكر مطهر حضرت زهرا چگونه در روضه، حساسترين محلّ مسجد پيامبر دفن شده است؟! و اگر چنين امرى جايز بود، پيكر پاك رسول خدا بر اين عمل اولى و سزاوارتر بود.
خانۀ دوّم امير مؤمنان عليه السلام و تاريخ تخريب بيت فاطمه عليها السلام
در خاتمۀ اين بحث، بيان دو مطلب ضرورى به نظر مىرسد؛ يكى در ارتباط با بيت و حجرۀ فاطمه عليها السلام و ديگرى در ارتباط با دوّمين خانۀ امير مؤمنان عليه السلام .
بطورىكه در متن روايات و در گفتار علما و در منابع تاريخى آمده است، بيت فاطمه عليها السلام به وسيلۀ بعضى از حكام بنىاميه تخريب و به مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله ضميمه گرديده است.
در اينجا نگاهى داريم به تاريخ اين تخريب و به تاريخ اين حادثۀ مهم تاريخى و