61به گفتۀ ازرقى، اين خانه در نزديكى همان درِ مسجدالحرام است كه به آن «باب عمروبن عاص» گفته مى‌شود و به «باب السدّه» معروف است. در زمان ما افراد زيادى از خاندان عمروبن عاص آن را فروخته‌اند و بيشتر آنها در جايى مشهور به «وهْط» در طائف اقامت دارند و پس از ايشان نيز به «بركوت مكين» 1 تعلّق گرفت. وى بناى باشكوهى در آن ساخت و پيرامون آن را از هر سو، ديوار بلندى كشيد. او اين كار را در سال 812 آغاز كرد.
چه بسا كوچۀ «بقر»، كه در حدود معلاة و مسفله از آن نامبرده شد، همان كوچه‌اى باشد كه از آنجابه سوى جايگاه معروف به «معبدجنيد» بالا مى‌روند.
به گمان من وسعت دارالعجله نسبت به آنچه در زمان ابن‌زبير بوده، كاهش يافته است؛ زيرا از آن در محدودۀ مسفله و معلاة به عنوان مناطق مرزى ياد شده و تنها در صورتى مى‌تواند چنين باشد كه محل معروف به «خانۀ ابوسعيد» جزو آن بوده باشد.
در حال حاضر اغلب خانه‌هايى كه «ازرقى» بعنوان حدّ و حدود مسفله و معلاّة از آنها ياد كرده، از ميان رفته‌اند و عمارت‌هاى بزرگى كه به نام صاحبانش معرفى كرده، هيچ‌گاه در ياد نخواهد ماند و اين تأييدى بر نظر ماست كه گفته بوديم معرفى اين بناها به نام صاحبان آن، جز براى همان زمان، به كار نمى‌آيد.
در روزگار ما محدودۀ محل سكونت در مسفله از سمت كوه صفا تا نشان راهى است كه پاى يكى از مناره‌هاى مسجدالحرام معروف به منارۀ «باب على» قرار دارد. پيش از آن محدودۀ ساكنين تا «مطهرۀ ناصريه» در «مسعى» مى‌رسيد و از سمت دارالعجله به