46«تذكرة ذوي النباهات لجملة من الأذكار و الدعوات».
وى در عرصۀ فقه نيز چندين تصنيف دارد كه سه مورد در مناسك است كه يكى از آنها به نام: «ارشاد الناسك إلى معرفة المناسك» است و بر مبناى مذهب شافعي و مالكي نوشته شده است. اين كتاب در ضمن مجموعه حديثى از «شمس‌الدين حُبَشى» و نيز از «شمس‌الدين محمدبن على‌بن سكر بكرى» آمده است.
دومين كتاب فقهى او، «أربعون حديثاً متباينة المتن والاسناد» 1 نام دارد و عنوان كتاب سوم، «فهرس مشتمل على المرويات بالسماع و الإجازة» است.
منابع شرح حال نويسنده
«فاسى» در پايان كتاب «التقييد بمعرفة رواة السنن والأسانيد»، تأليف «ابن‌نقطه» شرح حال خود را آورده است؛ همچنان كه در كتاب «العقد الثمين في تاريخ البلد الأمين» نيز به‌طور مفصل دربارۀ خود نگاشته و در انتهاى كتاب «شفاء الغرام» نيز همين كار را انجام داده است.
منابع ديگرى نيز در بيان شرح حال او وجود دارد كه از جلمه به موارد زير اشاره مى‌كنيم:
«ضوء اللامع» (سخاوى، ج7، ص18-20)، «بدر الطالع» (الشوكانى، ج2، ص114-115)، «إنباء الغمر بابناء العمر» (ابن‌حجر عسقلانى، ج3، ص429) كه در اين منبع نام او، «محمد بن على» آمده و نام پدرش (احمد) از قلم افتاده است.
«لحظ الالحاظ» (حافظ بن فهد مكي، ص 291-297)، «شذرات الذهب» (ابن‌عماد