29
مقدّمۀ مؤلّف
به نام خداوند بخشندۀ مهربان
بر پيامبر گرامى، محمّد مصطفى و ياران و خاندانش درود مى‌فرستيم و از خداى يارى مى‌طلبيم. پروردگارا! به حق محمّد مصطفى صلى الله عليه و آله بر ما آسان‌گير و يارى ده كه بزرگوار و والايى.
سپاس خداى را سزاست كه مكّۀ مكرّمه را از هر جاى ديگر، والايى و ارج بيشترى بخشيد و آن را جايگاه مقدس گردانيد و به ساكنان پيرامون آن عطاى بسيار داد.
و چه مزيتى براى شهر، برتر از اينكه بيت‌اللّٰه‌الحرام در آن قرار دارد؛ كه خود محل گردآمدن و مكان امنى براى مردم است و گناهان هر حج‌گزار و طواف‌كنندۀ آن آمرزيده مى‌شود.
او را سپاس مى‌گويم كه همجوارى خانۀ مطهّر خود را به من ارزانى داشت و هم از او مى‌خواهم تا واپسين دم زندگى مرا، از اين موهبت برخوردار گرداند.
شهادت مى‌دهم كه نيست خدايى جز پروردگار يكتا و بى‌همتايى كه مكّه و پيرامون آن را حريم خانۀ خويش قرار داد و با آب زمزم از غذا بى‌نياز كرد و ناخوشى‌ها را شفا بخشيد.
گواهى مى‌دهم كه سيد و سرور ما محمّد مصطفى، برترين و والاترين كسى است