26به حديث پرداخت. كتاب‌هاى بسيارى خواند و شنيد و احاديث زيادى روايت كرد و بسيارى از علماى بزرگ به او اجازۀ نقل حديث دادند. وى نزد ايشان درس خواند و از آنها توشه برگرفت. از ميان استادان او، افراد زير را مى‌توان نام برد:
1 - علامه جمال‌الدين محمّدبن عبداللّٰه‌بن ظهيره قرشى مخزومىِ مكى، قاضى مكّه. 12 - جدّ مادرى وى كمال‌الدين ابوالفضل محمّدبن احمد نويرى شافعى، قاضى‌القضاة و خطيب مكّه، روحانى حجاز و تاريخ‌نگار مشهور.
3 - فرزند جدّ مادرى (رديف2)؛ يعنى دايى مؤلف محب‌الدين نويرى قاضى حرمين.
4 - امام ابوالمعالى عبداللّٰه‌بن عمر صوفى.
59 - علّامۀ لغوى مجدالدين محمدبن يعقوب شيرازى فيروزآبادى (729 - 817) قاضى يمن و صاحب «قاموس المحيط». 26 - علّامه شيخ كمال‌الدين محمّد دميرىِ مصرىِ شافعى و سپس مالكى، مؤلف و مفتى، در گذشتۀ 808 ه . ق .
7 - علّامه ابراهيم‌بن محمّد دمشقىِ صوفى، معروف به برهان.
8 - ابن‌خلدون، تاريخ‌نگار مشهور، در گذشتۀ سال 808 ، صاحب مقدّمۀ مشهور و كتاب تاريخى «العِبَر».
9 - امام شهاب احمد علايى.
«فاسى» از بسيارى از عالمان بزرگوار ديگر نيز نقل روايت كرده است. مؤلّف «شفاء الغرام» غالباً از دو نفر؛ يعنى امام ابو احمد برهان ابراهيم‌بن محمّد لخمى و نيز امام ابوالفرج جلال عبدالرحمن‌بن احمد عربى روايت مى‌كند. همچنين او نزد بسيارى از