18آنگاه به وسيلۀ «محمّد بن مصطفى ديار بكرى» از روى آن استنساخ شد. اين نسخه جز جمله‌اى كه در پايان آن آمده، تاريخ نگارش ندارد؛ جمله مزبور اين است:
«به يارى و فضل پروردگار، در روز مبارك آخر ماه ربيع‌الأول، به دست نيازمندترين بندگان خدا؛ محمّدبن مصطفى ديار بكرى - عفا اللّٰه عنهم - به پايان رسيد.»
و در نخستين برگ اين كتاب آمده است:
«سپاس تنها خداى را سزا است. از عطاهاى خداوند متعال به بنده‌اش محمّد بن محمّد سقّاف - عفا اللّٰه عنهم - 1238ه .»
عكسبردارى از اين كتاب، در سال 1955م. با نظارت بخش عكس‌بردارىِ كتابخانۀ مصر صورت گرفته است.
نسخۀ خطّى ديگرى نيز، كه از روى همين نسخه استنساخ شده و در مكه نگهدارى مى‌شود، مورد استفاده قرار گرفت. اين نسخه را شيخ عبدالستار دهلوى در دو جلد بزرگ به قلم آورده است؛ جلد اوّل در 638 برگ با قطع متوسّط گنجانيده شده كه در پايان آن عبارت زير آمده است:
«بخش اوّل از اين كتاب، با به آخر رسيدنِ باب بيست و پنجم پايان يافت. پس از آن بخش دوّم - با تقسيم‌بندى كاتب - خواهد آمد. سپاس تنها خداى را سزا است و سلام و درود بر آخرين پيامبر و ياران او!»
در برگ نخستِ جلد دوّم كتاب، كه با فهرستى از مطالب آن آغاز مى‌شود، چنين آمده است:
«اين بخش دوم از «شفاء الغرام بأخبار البلد الحرام»، تأليف امام علاّمه، حافظ أبوطيّب تقى‌الدين محمّدبن شهاب‌الدين أبوالعباس محمد بن على فاسي حسنى مكّي مالكي است. خداوند او را غريق رحمت سازد و ما را از دانشش بهره‌مند گرداند، آمين!»