35هم هيچ تحقيق جديدى از نظر نسخه‌اى ندارد.طبعاً لازم است تا اين اثر مهم كه نسخه‌هاى آن را«هيله»در« التاريخ و المؤرخون بمكة »آورده تحقيق مجدد شود.كتاب مهم ديگر او« العقد الثمين فى تاريخ البلد الأمين »است كه وى با تفصيل تمام به شرح حال رجال مكه از آغاز تا زمان خود پرداخته و در هشت مجلد به چاپ رسيده است.وى در مقدمۀ كتاب‌هاى« شفاء الغرام »و« العقد الثمين »به تفصيل از چگونگى پديد آوردن اين آثار سخن گفته است.كتاب ديگر وى دربارۀ واليان مكه« المقنع من أخبار الملوك و الخلفاء و ولاة مكة الشرفاء »است كه در سال 1822 ميلادى در روسيه چاپ شده است.
فاسى دو تلخيص از اين كتاب نوشته كه نسخه‌اى از آنها بر جاى نمانده است.كتابى هم با عنوان« ولاة مكة فى الجاهلية والإسلام »،سخاوى به وى نسبت داده كه محتمل است همان« المقنع »باشد.
جمال الدين محمد بن على بن محمد بن ابى بكر قرشى(م 837)كتابى با عنوان « الشرف الأعلى فى ذكر قبور باب المعلّى »دارد كه در بارۀ مدفونان در قبرستان معلى يا حجون است.نكتۀ جالب اين اثر آن است كه در آن،متن تعداد 24 سنگ قبر از بزرگان و علما و ملوك مدفون در بقيع كه در ميان آنها سه زن نيز هست،ديده مى‌شود.از اين كتاب،دست كم سه نسخۀ خطى بر جاى مانده است.در اين اواخر هم كتابى با نام احجار المعلاة الشاهدية بمكة المكرمة در معرفى تعداد فراوانى از سنگ قبرهاى كهن قبرستان معلات با تصاوير سنگها و بازخوانى آنها منتشر شده است(رياض،وزارة التربية و التعليم،1425).
بهاء الدين محمد بن احمد بن محمد صاغانى مكى حنفى(م 854)از خاندان بنى الضياء مكى است.نام كتاب وى در تاريخ مكه چنين است:« تاريخ مكة والمسجد الحرام و المدينة المنورة و القبر الشريف ».اين كتاب در اصل عنوانش« البحر العميق »و در مناسك است.دو بخش اخير آن يعنى بخش 19 و 20 در تاريخ حرمين است.وى آگاهى‌هاى دقيقى از وضعيت حرم در زمان خودش به دست داده است.كتاب ديگر او « تنزيه المسجد الحرام عن بدع جهلة العوام »است كه تنها نام آن بر جاى مانده است.از