15حج را بكند، واجب است با آن مال به حج برود و جايز نيست آن را در نيازهاى ضرورى و معمولى زندگى مصرف كند مگر آنكه موجب مشقت و سختى طاقت فرسايى شود.
مسأله 28- اگر انسان در شهرى مالى دارد كه به تنهايى و يا به ضميمۀ اموالى كه در اختيارش مى‌باشد، كفاف هزينه‌هاى حج را بكند و بتواند آن مال را با حواله و يا بنحو ديگرى به دست آورد، حج به صورت فورى مى‌باشد، و اگر كوتاهى و يا سهل انگارى نمايد تا اينكه آن مال از دست برود، گناهكار بوده و حج بر وى مستقر مى‌شود.
احكام استطاعت بذلى
مسأله 29- اگر كسى مالى را به شخص ديگرى ببخشد، اين بخشش چند صورت دارد.
اول‌اينكه آن مال را به شرط انجام حج ببخشد؛ در اين صورت قبول اين بخشش و انجام حج واجب است.
دوم‌اينكه آن مال را به شخصى ببخشد و او را در انجام حج و يا صرف مال در جهات ديگر مخيّر كند؛ در اين صورت ظاهر اين است كه قبول بخشش واجب نيست گرچه قبول آن احوط و بهتر است. ولى اگر قبول كند، در صورت فراهم شدن شرايط ديگر، حج بر او واجب مى‌گردد.
سوم‌اينكه آن مال را به شخصى ببخشد، بدون اينكه موضوع حج را مطرح كند؛ در اين صورت پذيرفتن اين بخشش واجب نيست.