25همچنين در سرتاسر آن كاخ و سرايى به عنوان كاخ امارت يا مركز تجمعات وجود نداشت.
مؤسسات ادارى بسيار بسيار محدود و بودجه آن بسيار بسيار اندك بود،بنابراين چندان نيازى به گرد آوردن ماليات احساس نمى‌شد.هر كس موظف بود از حريم خود و خانواده و قبيله‌اش دفاع كند.
چون رسول اللّه-ص-به مدينه مهاجرت نمود و دولت اسلام گسترش يافت مسألۀ صلح و جنگ از مسائل مبرم دولت گرديد و نيازمند سازمانى شد.ولى اين سازمان با همه اهميتش يك سازمان پيچيده كه داراى اعضا و كارگزاران فراوان باشد نبود.آن عده هم كه بودند راتبه و حقوق معين نداشتند.جنگجويان غالبا آذوقه و سلاحشان را خود فراهم مى‌كردند.دستگاه نظامى نه بناى فخيمى داشت و نه بودجۀ سرشارى؛زيرا هزينه‌اش اندك بود و منحصر به پرداخت معاشى ناچيز كه آن هم به فقراى صحابه داده مى‌شد و بودجۀ آن از طريق گردآورى همان وجوهاتى كه به عنوان يك واجب دينى بدان امر كرده بود تأمين مى‌شد.بويژه آن كه از ويژگى عربها جود و سخاوت بود،پس بعيد نمى‌نمود كه كسى براى رضاى خدا هر چه دارد در طبق اخلاص نهد و بذل كند.در سال دهم هجرت بود كه براى هزينه و درآمد،ترتيباتى داده شد؛زيرا حكم نصابهاى زكات معين شده و براى هزينۀ آن به مستحقان زكات،قوانينى وضع شده بود.
شكى نيست كه از محصول زمينهايى كه پس از طرد يهود از مدينه به مسلمانان تعلق گرفت،همچنين خمسهاى غنايم و از آنچه برخى عشاير مسلمان شده مى‌پرداختند، درآمدهايى حاصل شده بود،هر چند اين درآمدها چندان چشمگير نبود.اما شيوه‌هاى جمع‌آورى اموال شيوه‌هاى پيچيده‌اى نبود،در مدينه به رسول الله-ص-تسليم مى‌شد و در باديه به رؤساى عشاير.بدين گونه كه صدقات را به آنان مى‌دادند و آنان تسليم پيامبر مى‌نمودند.تنها در سالهاى آخر زندگى‌اش بود كه براى جمع‌آورى كسانى را به ميان عشاير مى‌فرستاد.
لازم به ذكر است كه رسول الله-ص-توجه خاصى به عقايد و جنبه‌هاى معنوى قضايا داشت.از اين رو براى گرفتن زكات اراضى و مواشى بر حسب موقعيتها در ارزيابى و اخذ، شيوه‌ها و روشهاى مختلف به كار مى‌برد.در سال دهم هجرت كه نصابها معين شد.و بر آن اساس،از زر و سيم و مواشى و از انواع مزروعات زكات مى‌گرفتند.