44«أَشْهَدُ أَنْ لاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لاٰ شَرِيكَ لَهُ، إِلٰهاً وٰاحِداً أَحَداً «گواهى مى‌دهم كه معبودى جز خداى يگانۀ بى‌همتا نيست، خداى يكتاى يگانه فَرْداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ صٰاحِبَةً وَلاٰ وَلَداً».
فرد بى‌نيازى كه همسر و فرزندى نگرفته است.»
و براى اين تهليل، به خصوص در تعقيب نماز صبح و شام و هنگام طلوع و غروب آفتاب، فضيلت بسيار وارد شده است، پس مى‌گويى:
«سُبْحٰانَ اللّٰهِ كُلَّمٰا سَبَّحَ اللّٰهَ شَيْءٌ وَكَمٰا يُحِبُّ اللّٰهُ أَنْ يُسَبَّحَ «تسبيح خدا را هرآنگاه كه چيزى خدا را تسبيح‌گويد و چنانچه خدا دوست‌دارد كه او را تسبيح‌گويند وَكَمٰا هُوَ أَهْلُهُ وَكَمٰا يَنْبَغِي لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَعِزِّ جَلاٰلِهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ و چنانچه او لايق آن و شايستۀ ذات بزرگوار و عزت و جلال او است و ستايش خدا را كُلَّمٰا حَمِدَ اللّٰهَ شَيْءٌ وَكَمٰا يُحِبُّ اللّٰهُ أَنْ يُحْمَدَ وَكَمٰا هُوَ أَهْلُهُ هرگاه كه موجودى او را ستايش كند و بدانگونه كه دوست دارد و چنانچه لايق آن وَكَمٰا يَنْبَغِي لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَعِزِّ جَلاٰلِهِ، وَلاٰ إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ كُلَّمٰا و شايستۀ عزت و جلال او است و تهليل او را هرگاه موجودى او را به هَلَّلَ‌اللّٰهَ شَيْءٌ وَكَمٰا يُحِبُّ اللّٰهُ أَنْ يُهَلَّلَ وَكَمٰا هُوَ أَهْلُهُ وَكَمٰا يَنْبَغِي يكتايى ياد كند و به همانگونه كه دوست دارد و چنانچه لايق آن و شايستۀ ذات