86نظرياتشان گذشت و برخى ديگر كه در پى مى‌آيد، خواهيم ديد كه وهابيت در مخالفت با توسل تنهاست. شوكانى از فقيهان حنفى مى‌گويد:
«و يتوسّل إلى اللّٰه بأنبيائه و الصالحين 1؛ به واسطۀ پيامبران و صالحان بايد به خداوند توسل جست.»
بنابه نظريه زينى دحلان، مفتى مكۀ مكرّمه: «هر كس آثار گذشتگان را بجويد و دعاها و اوراد آنان را مطالعه كند، موارد زيادى از توسل آنان به انبياء و صالحان را خواهد يافت.» 2 سُبكى از دانشمندان بلندآوازۀ اهل سنت (متوفاى 756) هم مى‌نويسد:
«جواز توسل و درخواست شفاعت از رسول اكرم صلى الله عليه و آله براى هر مسلمانى، روشن و واضح است و عمل پيامبران و سيرۀ صالحان گذشته و علما و دانشمندان حتى عوام بر او گواهى مى‌دهد. هيچ آدم دين‌دارى اين كار را انكار نكرده و در هيچ زمان اين سخن باطل به گوش نرسيده است تا اين كه ابن تيميّه با سخنان باطل خود، قضيّه را بر افراد ضعيف و نادان مشتبه كرد و بدعتى را پايه‌گذارى كرد كه در هيچ عصرى سابقه نداشت.» 3
ابن تيميّه گفته است: