117سعود، آنان به مخالفت آشكار با آن پرداختند و با پشتوانۀ فتوايى كه از علماى وهابى به دست آوردند، گنبد و بارگاه‌ها و گلدسته‌ها و بناهاى قبور را به جز بارگاه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله ويران كردند. در ويران نكردن بارگاه پيامبر هم از خشم همگانى مسلمانان بيم داشتند.
اعضاى استفتاى دايمى وهابيان مى‌نويسند:
«بنا بر قبور ساختن، بدعت و منكرى است كه در آن، علوّ در تعظيم صاحب قبر و راهى به سوى شرك است. پس بر ولىّ امر مسلمانان يا نايب اوست كه بناهايى را كه روى قبور ساخته شده، ويران و آن‌ها را با زمين يكسان سازد تا به طور عملى با اين بدعت مقابله و راه شرك بسته شود.» 1
بيشتر اين كارها براى مبارزه با مكتب تشيع است و وهابيان به پيروى از سلف خود، ابن تيميه آن را انجام مى‌دهند. وى مى‌گويد:
«شيعه مشاهدى را كه روى قبور ساخته‌اند، تعظيم مى‌كنند. شبيه مشركان در آن‌ها اعتكاف مى‌كنند و براى آن‌ها حج انجام مى‌دهند، همان گونه كه حجاج به سوى بيت عتيق حج انجام مى‌دهند.» 2
به راستى آيا بناى قبر در سيرۀ شيعيان به دليل‌هاى پيش گفتۀ ابن تيميه است يا اين كه بر اساس كريمۀ قرآنى از باب تعظيم شعائر الهى است؟ 3