116برخاسته‌اند. شايد مستند آنها روايتى است كه از مسلم نقل شده است:
«نَهىٰ رَسول اللّٰه صلى الله عليه و آله أن يجصّص القبر و أن يعقد عليه و أن يا بني عليه». 1
اين روايت نيز علاوه بر منافات داشتن با سيرۀ قطعيّۀ مسلمانان، از نظر سند كاملاً مخدوش است؛ زيرا در سند آن، ابوالزبير محمد بن مسلم آمدى قرار گرفته است.
علماى رجال و حديث اهل سنت چون احمد بن حنبل و ابن عيينه و شعبه و ابوحاتم او را ضعيف مى‌دانند. 2
همچنين در سند آن، حفص بن غياث است كه علماى رجال همچون يعقوب بن شيبه دربارۀ او نظر منفى دارند. 3
بايد دانست باز در سند روايت، شخصى به نام ربيعه است كه ازدى و ابن أبى شيبه و ساجى دربارۀ او تأمل دارند. 4
با اين مشكلاتى كه در روايت وجود دارد، باز هم ابن تيميّه مى‌گويد:
«مشاهدى كه بر روى قبر پيامبران و صالحان از عامه و اهل بيت بنا شده، همه از بدعت‌هاى حرامى است كه در دين اسلام وارد شده است.» 5
متأسفانه از زمان ابن تيميّه، بناها و گلدسته‌ها از مظاهر شرك شناخته شده تا اين كه با روى كار آمدن آل